Op 31-jarige leeftijd ontdekte Henry Winkler dat hij dyslexie had. Hij veranderde zijn uitdagingen in een missie om kinderen met soortgelijke problemen te inspireren! Ga mee op zijn reis van veerkracht en hoop terwijl hij verhalen creëert die jonge lezers sterker maken 💪✨ Lees meer in het onderstaande artikel 👇
Henry Winklers weg naar succes was allesbehalve gemakkelijk. School was een constante strijd en zijn ouders uitten vaak hun teleurstelling. Ondanks harde woorden en kritiek beloofde Winkler zijn eigen kinderen op te voeden met een ondersteunende aanpak, altijd gericht op het opbouwen van zijn eigen zelfvertrouwen en dat van anderen.
Pas veel later realiseerde Winkler zich dat zijn problemen geworteld waren in dyslexie, een diagnose die zijn leven een nieuwe wending gaf. Vastbesloten om kinderen met soortgelijke ervaringen te steunen, werd hij een pleitbezorger die zijn reis deelde en bewees dat zijn uitdagingen hem er nooit van weerhielden om zijn dromen te verwezenlijken.
Opgevoed door ouders met hoge academische verwachtingen, werd Winkler vaak beschuldigd van luiheid of onintelligentie. Hoe hard hij ook zijn best deed, hij kreeg vaak straf of huisarrest en miste schoolactiviteiten zoals dansavonden en toneelvoorstellingen. Maar hij zette door en behaalde uiteindelijk een MFA aan Yale University. Na zijn afstuderen leverde het lezen van scripts echter nieuwe problemen op vanwege zijn dyslexie. Na verloop van tijd bedacht Winkler strategieën, zoals het uit het hoofd leren van tekst en improviseren, om deze problemen op te lossen.
Winklers grote doorbraak kwam toen hij de legendarische rol van Arthur “Fonzie” Fonzarelli in Happy Days op zich nam. Hoewel hij moeite had met tafellezen, werd de rol een icoon. Zijn diagnose van dyslexie kwam pas toen zijn stiefzoon een leerstoornis bleek te hebben, waardoor Winkler zijn eigen uitdagingen ging onderzoeken. Op zijn 31e had hij eindelijk een naam voor zijn problemen en vond hij de moed om op een nieuwe manier met boeken om te gaan.
Toen hij nadacht over zijn diagnose, voelde hij frustratie over de vroegere behandeling door zijn familie, de straffen en de misverstanden. In plaats van zich door deze woede te laten tegenhouden, gebruikte Winkler het als brandstof om te schrijven. Hij begon een serie kinderboeken met een dyslectisch personage genaamd Hank, met als doel jonge lezers te helpen zich begrepen en gesterkt te voelen. Door zijn voortdurende werk vond Winkler succes in Hollywood, won hij meerdere prijzen en publiceerde hij boeken. Zijn memoires zullen in 2024 verschijnen. Hij beschouwt de Hank Zipzer-serie als een van zijn grootste successen.
Vandaag de dag is het verhaal van Henry Winkler een baken van hoop voor mensen met leerproblemen en herinnert het anderen eraan dat obstakels hun ambities niet in de weg hoeven te staan. Zijn veerkracht veranderde hem niet alleen in een Hollywood-succes, maar ook in een inspiratiebron die anderen laat zien dat het overwinnen van ontberingen kan leiden tot enkele van de meest lonende prestaties in het leven.