“Hij vond haar lichaam niet mooi, dus veranderde ze het voor hem 😳🖤” Wat begon met een korset, groeide uit tot een levenslange obsessie met schoonheid, pijn en goedkeuring. Haar transformatie verbaasde iedereen om haar heen. Lees het dramatische verhaal in het onderstaande artikel 👇
“Het is voor je eigen bestwil, je zult het wel zien”, hield William Granger vol met onverzettelijke vastberadenheid. Ethel, die zich gemakkelijk door zijn zelfvertrouwen liet beïnvloeden, stemde zonder veel aarzeling toe. Wat kon het dragen van een korset nu eigenlijk voor kwaad? Hoewel korsetten in de 19e eeuw nog een gangbaar onderdeel van de vrouwenkleding waren, was de mode in de jaren twintig van de vorige eeuw veranderd en waren deze beperkende kledingstukken uit de mode geraakt. Maar William hield niet van de lossere, vormeloze jurken van die tijd, omdat hij vond dat ze niet vrouwelijk genoeg waren. Ethel, trouw aan haar aard, sloot zich al snel aan bij zijn mening. Hoewel suffragettes het korset al lang bekritiseerden als een symbool van onderdrukking, hielden veel vrouwen in Engeland, zoals Ethel Mary Wilson, tot ver in de 20e eeuw vast aan de traditie.
Na de Eerste Wereldoorlog brak een nieuw tijdperk van vrijheid aan, waarin vrouwen trots hun benen lieten zien, hun haar kort knipten en kozen voor comfortabelere, losse kleding. Ook Ethel omarmde deze nieuwe vrijheid, knipte haar haar in een bob en genoot van de bewegingsvrijheid die losse rokken haar boden. Het lot bracht Ethel en William samen in Cambridge – twee rustige, gewone mensen. Ethels gereserveerde karakter leek goed te passen bij William, die misschien op zoek was naar een partner met een rustige kracht.
Ze trouwden in 1928, kregen een dochter genaamd Virginia en verhuisden naar Peterborough, waar William leraar werd en Ethel het huishouden runde. Maar achter gesloten deuren drong William er bij Ethel op aan om weer een korset te gaan dragen, verborgen onder haar wijdvallende jurken, omdat hij niet blij was met de moderne mode. Ethel, altijd bereid om hem tevreden te stellen, vond zichzelf al snel weer bezig met het aantrekken van een korset, in een poging om een onnatuurlijk smalle taille te krijgen.
Haar transformatie tot een overdreven beeld van vrouwelijkheid wekte zowel bewondering als medelijden bij de mensen om haar heen. Toen de modetrends verschoof naar meer verfijnde stijlen, kreeg Ethel kritiek op haar extreme uiterlijk, maar ze bleef zichzelf pushen om aan de verwachtingen van haar man te voldoen. Ze begon zelfs aandacht te zoeken door piercings te nemen, zichzelf te versieren met talloze sieraden en Williams interesse te wekken met de allure van juwelen.
Ondanks de waarschuwingen van artsen over de gezondheidsrisico’s, werd Ethel 77 jaar oud en bleef ze tot het einde toe toegewijd aan haar man. Hun dochter Virginia verwierp de extreme praktijken van haar moeder en koos in plaats daarvan voor een meer gewoon leven zonder zulke extremen. Ethels leven, gekenmerkt door opoffering en onderdanigheid, weerspiegelde hoe belangrijk de wensen van haar man voor haar waren, veel meer dan alleen mode of schoonheid.
