🏰 “Kastelen waren koud – en dan bedoelen we ook ijskoud” ❄️ Middeleeuwse kastelen zien er misschien romantisch uit, maar om er te wonen moest je dagelijks vechten tegen de kou. Zelfs enorme open haarden stuwden de temperatuur nauwelijks boven de 15°C! Mensen verbrandden hele bomen, sliepen in petten en hingen dikke wandtapijten op om warm te blijven 🔥 Benieuwd hoe ze uiteindelijk de kou overwonnen? Bekijk de slimme (en eeuwenoude!) verwarmingstruc die ze leenden – details in dit artikel 👇
Middeleeuwse kastelen werden niet alleen gebouwd om edelen te beschermen tegen vijanden – het waren ook huizen waar altijd mensen woonden. Maar omdat ze van dik steen waren gemaakt, was het niet gemakkelijk om het binnen warm te hebben. Tot de 12e eeuw waren kastelen meestal koud en oncomfortabel. Maar later werden de verwarmingsmethoden verbeterd.
In de 13e en 14e eeuw begonnen mensen open haarden en open haarden in de muren te gebruiken om de kamers te verwarmen. Deze haarden hadden vaak bakken voor kolen en pijpenstelsels. In het begin was het vuur open en hoewel het warmte gaf, betekende het warm houden van een grote kamer dat je in bijna elke ruimte een open haard nodig had, vooral in slaapkamers en grote hallen. En als de haard groot was, had je hele bomen nodig om het vuur aan de gang te houden!
Leuk weetje: Zelfs met al deze inspanningen kwam de temperatuur in de meeste kastelen zelden boven de 15 of 16 graden Celsius. Maar de mensen in die tijd accepteerden dit als normaal.
In de residentie van de Prins van Wales had alleen al de hoofdzaal zo’n tien haarden en twee enorme open haarden. Elke slaapkamer had meestal ook minstens één haard. Mensen gebruikten ook kleine gietijzeren kachels bij hun bed om zich ’s nachts warm te houden.
Er waren ook andere trucjes. Dikke wandkleden die aan de muren hingen hielpen om de warmte vast te houden en zorgden ervoor dat de kou van de stenen muren niet naar binnen kroop. Pyjama’s, pantoffels en slaapmutsen werden in deze tijd ook uitgevonden om mensen te helpen warm te blijven terwijl ze sliepen. Op bijzonder koude dagen verlieten de mensen hun warme bed niet, tenzij het noodzakelijk was, en ze verwelkomden zelfs bezoekers in hun slaapkamer om geen warmte te verliezen!
Later begonnen mensen een oude Romeinse verwarmingsmethode te gebruiken, de hypocaustum. Dit was een grote oven in de kelder. Het verwarmde stenen en stuurde warme lucht door kleine kanalen en openingen in de vloeren. Op deze manier stroomde de warme lucht naar de kamers erboven. Na verloop van tijd werd het systeem verbeterd met betere leidingen en gesloten ovens.
